Η χειρουργική θεραπεία στο διαβητικό πόδι διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη πρόληψη αλλά κυρίως στην θεραπεία επιπλοκών. Οι επιπλοκές του διαβητικού ποδιού αποτελούν σημαντική αιτία νοσηρότητας και μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές λοιμώξεις, έλκη και ακρωτηριασμούς εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και επαρκώς. Η αγγειακή και νευρολογική κατάσταση του ποδιού, καθώς και η γενική κατάσταση του ασθενή, έχουν κυρίαρχο ρόλο στην τελική επιλογή χειρουργικής αντιμετώπισης.

Ενδείξεις για Χειρουργική Επέμβαση

Χειρουργική επέμβαση πρόληψης επιπλοκών όπως σε:
Ρίκνωση γαστροκνημίου-αχίλλειου τένοντα: συχνά ο τένοντας στους διαβητικούς παρουσιάζει σταδιακή βράχυνση με τελικό αποτέλεσμα έλκη στο πρόσθιο πόδι. Η επιμήκυνση του τένοντα μειώνει αυτή την πιθανότητα, ειδικά σε ασθενείς με νευροπάθεια, ενώ σε αυτούς που παρουσίασαν έλκη αποτρέπει την επανεμφάνιση τους.
Ήπιες παραμορφώσεις που οδηγούν σε επαναλαμβανόμενα έλκη: Χειρουργική διόρθωση όπως σε βλαισό μέγα δάκτυλο , δύσκαμπτο μεγάλο δάκτυλο, γαμψοδακτυλία ή σφυροδακτυλία και άλλες εξοστώσεις, μπορεί να αποτρέψει χρόνιες πληγές με κίνδυνο σοβαρής λοίμωξης.
Σοβαρές παραμορφώσεις :προκαλούν αστάθεια και σοβαρή παραμόρφωση και δεν  αντιμετωπίζονται συντηρητικά. Ο τελικός στόχος είναι ένα όσο το δυνατό λειτουργικά σταθερό και φυσιολογικό πόδι στο οποίο μπορούν να εφαρμοστούν ειδικά παπούτσια για διαβήτη.

Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις όπως:
Σοβαρή λοίμωξη: Λοιμώξεις όπως η οστεομυελίτιδα και η νεκρωτική απονευρωσίτιδα απαιτούν χειρουργική αφαίρεση των προσβεβλημένων ιστών.
Γάγγραινα: Ο μη βιώσιμος ιστός πρέπει να αφαιρεθεί για την πρόληψη γενικευμένης λοίμωξης, σήψης και κίνδυνο της ζωής.
Αποτυχία συντηρητικής θεραπείας ελκών: Εάν τα έλκη δεν επουλώνονται, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση.

Τύποι Χειρουργικών Επεμβάσεων

Καθαρισμός τραύματος: Αφαίρεση νεκρωτικού ή μολυσμένου ιστού για την προώθηση της επούλωσης. Σε περιπτώσεις αποστημάτων για την απομάκρυνση του πύου και τον έλεγχο της λοίμωξης.
Διορθωτικές επεμβάσεις : περιλαμβάνουν οστεοτομίες, αρθροδέσεις, συνδυαζόμενες με επεμβάσεις μαλακών μορίων, με εσωτερική ή εξωτερική οστεοσύνθεση.
Μερικός ακρωτηριασμός: Απαιτείται σε περιπτώσεις εντοπισμένης γάγγραινας.
Ακρωτηριασμός: Σε σοβαρές περιπτώσεις εκτεταμένης λοίμωξης όπου είναι αδύνατη η διορθωτική χειρουργική μπορεί να απαιτηθεί ακρωτηριασμός σε διάφορα επίπεδα.
Χειρουργική νευροπάθειας Charcot : επεμβάσεις αρθρόδεσης και διορθωτικών οστεοτομιών ειδικά για την συγκεκριμένη κατάσταση του ποδιού. 

Μετεγχειρητική Φροντίδα

Η σωστή φροντίδα μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι ζωτικής σημασίας και περιλαμβάνει:
Έλεγχο Λοίμωξης: Αντιβιοτική θεραπεία και παρακολούθηση του τραύματος.
Ρύθμιση του Σακχάρου: Διατήρηση καλού γλυκαιμικού ελέγχου για καλύτερη επούλωση.
Αποφόρτιση Πίεσης: Χρήση ειδικών υποδημάτων ή ορθοτικών βοηθημάτων.
Φυσικοθεραπεία: Αποκατάσταση της κινητικότητας και πρόληψη επιπλοκών.
Ανάλογα με την επέμβαση η αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή μήνες.

Συμπέρασμα

Η χειρουργική διαχείριση του διαβητικού ποδιού είναι απαραίτητη για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η έγκαιρη παρέμβαση και η σωστή μετεγχειρητική φροντίδα μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της λειτουργικότητας των άκρων και στην αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων.